Czytasz wypowiedzi wyszukane dla słów: PRL 1945
Temat: przepraszam za niewiedzę, ale..
Za Wikipedią (ale przed szeregiem)
Święta
* imieniny obchodzą: Elwira, Gabriel, Jacek, Jacenty, Scholastyka i Tomisława
[Edytuj]
Urodzili się
* 1698 - Pierre Bouguer, francuski astronom i geodeta († 1758)
* 1785 - Henri Navier, francuski inżynier i matematyk († 1836)
* 1795 - Ary Scheffer, holenderski malarz i grafik działający we Francji (†
1858)
* 1859 - Alexandre Millerand, polityk francuski († 1943)
* 1890 - Borys Pasternak, poeta i prozaik rosyjski († 1960)
* 1894 - Harold Macmillan, polityk brytyjski († 1986)
* 1897 - John Franklin Enders, bakteriolog amerykański († 1985)
* 1898 - Bertolt Brecht, niemiecki pisarz; dramaturg i teoretyk teatru († 1956)
* 1902 - Walter Houser Brattain, amerykański fizyk († 1987)
* 1915 - Teodor Józef Blachut, polski geodeta i kartograf († 2004)
* 1920 - Owen Chamberlain, fizyk amerykański
* 1929 - Jerry Goldsmith, amerykański kompozytor muzyki filmowej († 2004)
* 1934 - Fleur Adcock, poetka angielska pochodzenia nowozelandzkiego
* 1950 - Mark Spitz, pływak amerykański
* 1958 - Maciej Płażyński, polski polityk
* 1962 - Cliff Burton, muzyk amerykański (Metallica) († 1986)
* 1964 - Agata Budzyńska, polska poetka, kompozytorka i piosenkarka († 1996)
* 1966 - Renata Przemyk, polska piosenkarka
[Edytuj]
Zmarli
* 1755 - Monteskiusz, francuski filozof, prawnik i pisarz (* 1689)
* 1829 - Leon XII, papież (* 1760)
* 1918 - Abd-ul-Hamid II, sułtan turecki (* 1842)
* 1923 - Wilhelm Röntgen, fizyk niemiecki, laureat Nagrody Nobla w
dziedzinie fizyki (* 1845)
* 1939 - Pius XI, papież (* 1857)
* 1962 - Władysław Broniewski, poeta polski (* 1897)
* 2002 - Józef Ozga-Michalski, polski pisarz i działacz państwowy (* 1919)
[Edytuj]
Wydarzenia w Polsce
* 1919 - w Warszawie został otwarty Sejm Ustawodawczy, kadencja trwała do 27
listopada 1922
* 1920 - Józef Haller dokonał symbolicznych zaślubin z morzem.
* 1925 - Polska podpisała konkordat w Watykanem.
* 1926 - rozporządzeniem Rady Ministrów RP zostały nadane prawa miejskie
Gdyni, niedawnej rybackiej wiosce, która stała się jednym z najmłodszych obecnie
polskich miast.
* 1939 - ORP Orzeł rozpoczął służbę.
* 1940 - sowieci rozpoczęli masowe deportacje ludności polskiej z terenów
zajętych po 17 września 1939 przez Armię Czerwoną.
* 1959 - utworzono regionalny ośrodek Telewizji Polskiej w Gdańsku.
* 1976 - Sejm przyjął przy jednym głosie wstrzymującym się poprawki do
konstytucji PRL dotyczące kierowniczej roli partii i sojuszu z ZSRR.
[Edytuj]
Wydarzenia na świecie
* 1258 - wojska mongolskie zdobyły Bagdad i dokonały rzezi mieszkańców.
* 1763 - podpisanie pokoju paryskiego zakończyło wojnę siedmioletnią.
* 1945 - II wojna światowa: zakończyła się bitwa o las Hurtgen.
* 1945 - II wojna światowa: transportowiec niemiecki General von Steuben,
ewakuujący niemiecką ludność cywilną i rannych żołnierzy z terenu Prus
Wschodnich do Świnoujścia, został zatopiony na Morzu Bałtyckim przez sowiecki
okręt podwodny S-13; uratowało się 300 osób,zginęło 3600
* 1947 - w Paryżu podpisano traktaty pokojowe z sojusznikami III Rzeszy.
Utworzono Wolne Terytorium Triestu.
Ale kim jest ten [Edytuj] to doprawdy nie wiem, wszędzie się wciska.Aha.
Temat: Polska a UE grozi KATASTROFA!!!
We wrześniu 1972 r., pracując w ambasadzie w Budapeszcie, po raz pierwszy ostro
zderzyłem się z jednym z najzajadlejszych wrogów Polski na Węgrzech,
komunistycznym politrukiem żydowskiego pochodzenia Pálem E. Fehérem,
kierownikiem działu kulturalnego dziennika KC WSPR "Népszabadság". Był on
skrajnym tropicielem "polskiego nacjonalizmu" i "antysemityzmu"
(swoisty "rewanż" za marzec 1968 r. w Polsce - żydowskie lobby komunistyczne na
Węgrzech obawiało się powtórzenia wydarzeń w podobnym stylu do marcowego i
osłabienia swej władzy, umocnionej na Węgrzech po 1956 roku w ramach rozprawy z
rzekomym węgierskim "nacjonalizmem"). W artykule publikowanym na łamach
miesięcznika polityki kulturalnej KC WSPR "Kritika" we wrześniu 1972 r. E.
Fehér posunął się do jadowitego porównania wojsk polskich z wojskami
hitlerowskimi, sugerując, że nasze wojska w 1939 roku reprezentowały jakoby tę
samą, co hitlerowcy, ideologię i dlatego tak łatwo przegrały z Niemcami "w dwa
tygodnie". Znamienne, że mój zwierzchnik w ambasadzie w Budapeszcie - zastępca
ambasadora J. Zieliński, czołowy przedstawiciel lobby filosemickiego w
ambasadzie - początkowo blokował najskromniejszy nawet protest do Węgrów
przeciwko antypolskiemu wyskokowi E. Fehéra. W tej sytuacji zdecydowałem się
sam na wyrażenie oburzenia z powodu całej sprawy w rozmowach z moimi
przyjaciółmi w węgierskim Ministerstwie Kultury. Poskutkowało - podczas gdy w
Ambasadzie PRL w Budapeszcie dalej zwlekano z reakcją, doszło do wyrażenia
ubolewania ze strony węgierskiej. Zastępca kierownika wydziału kultury KC WSPR
F. Molnar oficjalnie przyznał, że błędem i fałszem było porównywanie idei, w
imię których walczyli polscy żołnierze, do idei reprezentowanych przez wojska
hitlerowskie.
W innej notatce z ambasady podjąłem oburzającą sprawę zafałszowań historii
Polski w II wojnie światowej w popularnej historii dla młodzieży "Płonący
świat" autorstwa K. Major. W książce tej nie znalazło się ani jedno słowo o
polskich walkach na Zachodzie po 1939 r., ani też o walkach na terenie Polski i
Niemiec w latach 1943-1945, ani słowa o Polskim Państwie Podziemnym i polskich
partyzantach, ani słowa o Powstaniu Warszawskim i w ogóle ani słowa o polskiej
martyrologii, eksterminacji kilku milionów Polaków. Było za to wiele informacji
o czeskim powstaniu w Pradze, o Lidicach, o walkach czeskich partyzantów,
niemieckich antyfaszystów etc. Pomimo zwrócenia przeze mnie uwagi na rozmiary
skandalicznych pominięć wkładu Polski w walkę z nazizmem w II wojnie światowej,
oficjalne czynniki polskie całkowicie zbagatelizowały sprawę. Ukazywały się
nadal niepoprawione wydania tej zafałszowanej książki (łączny nakład jej pięciu
wydań do 1986 roku osiągnął 258 tys. egzemplarzy na małe, 10-milionowe Węgry,
tj. tyle co 800 tys. nakładu na Polskę). W efekcie publicznie podjąłem tę
sprawę na łamach "Przekroju" 9 lutego 1986 r. (por. J.R. Nowak: Spory... op.
cit., s. 175-177). Tekst mój należał do jakże rzadkich w owym czasie
publicznych przejawów krytykowania rażących zniekształceń dziejów Polski w
publikacjach któregoś z "bratnich" krajów socjalistycznych i zarazem był
pierwszym wymowniejszym prasowym sygnałem alarmującym, że źle się dzieje z
obrazem Polski na Węgrzech. Tekst wywołał szeroki rezonans w ówczesnej prasie
(m.in. stały współpracownik historyczny "Życia Literackiego" Olgierd Terlecki w
tekście "Bilans" w numerze z 23 marca 1986 wyraził całkowite poparcie dla
mojego oburzenia z powodu fałszów i przemilczeń w książce K. Major). Podczas
dyskusji na sympozjum polsko-węgierskim w Instytucie Węgierskim w Warszawie 26
maja 1975 roku doszło do bardzo ostrego starcia w dyskusji między mną a
dogmatyczną węgierską pułkownik, powiązaną z lobby żydowskim na Węgrzech dr A.
Godó. Gdy nazwała ona faszystą wielkiego opiekuna Polaków w dobie wojny,
dyrektora departamentu w horthystowskim MSW - Józsefa Antalla - jako pierwszy
wystąpiłem niezwykle ostro w jego obronie. Zaprotestowałem przeciwko tego typu
fałszom i krzywdzeniu pamięci wielkiego Węgra i zostałem poparty przez
większość uczestników spotkania. Odtąd datowała się moja pisemna, a potem
bezpośrednia znajomość, wreszcie współdziałanie z późniejszym pierwszym
premierem demokratycznych Węgier - J. Antallem, synem polityka oczernionego
przez A. Godó. Rolę moją w obronie pamięci J. Antalla przypomnieli m.in. znawca
spraw węgierskich Grzegorz Łubczyk, później ambasador RP na Węgrzech w latach
90. - w tekście "Skandal z polskim wątkiem" ("Życie Warszawy" z 3 lutego 1992
r.), i Attila Szalai, obecny dyrektor Węgierskiego Instytutu Kultury w
Warszawie - w tekście "Ki, mit mondott Varsóban? (dziennik "Új Magyarország" z
14 lutego 1992 r.).
20 grudnia 1979 roku wygłosiłem główny referat ze strony polskiej na wielkim
polsko-węgierskim spotkaniu dyskusyjnym na temat stosunków Polski i Węgier w II
wojnie światowej, zorganizowanym w największym budapeszteńskim klubie
dyskusyjnym im. Kossutha
Temat: Śląsk byl w Polsce 350 lat a w Niemczech 74 !!!!!
Śląsk NIE byl w Polsce 350 lat a w Niemczech 74 !
Ja tak przeczuwam, ze ty jestes tylko jakis biedny prowokant, ktory moze jakas
ulotke partyjna z PRLu przeczytal i sobie wyobraza ze jest profesorem historii.
Mialem w moim zyciu okazje przeczytac nieliczne ksiazki o histori slaska,
niemiec, polski, czech...europy. Byly to oryginaly starych akt, lub wydania
drukowane niemieckie i polskie, pare czeskich i angielsko/amerykanskich . Z
XIX. wieku, poczatku XX wieku, czasow nazistowskich, prl-owskich jak i
najnowszych czasow. Nie widze sie jako profesjalnym naukowcem ale bardziej
hobbyhistorykiem, ktory moze bynajmniej troche przeszlosc zrozumial.
Napewno szkoda mojego czasu, probowac tobie o historii cos wytlumaczyc, bo
napewno nie chcesz i nie jestes w stanie zrozumiec.
Ale zeby twoje balamonty nie pomieszaly w glowie ludzia, ktorzy zaczynaja sie
historia interesowac, musze pare slow napisac, by twoje glopstwa sprostowac.
Jazeli chodzi tylko i jedynie o pytanie, do jakiego panstwa ziemie nazywane
geograficznie „Slaskiem“ w przeszlych wiekach nalezaly, to wszystkie
objektywnie napisane ksiazki mowia jednym jezykiem:
à do 1138 zmiany miedzy mlodymi panstwami czechow i polanow. W wiekszosci lat
pod panowaniem piastow polskich
à od 1138-1328/48 praktycznie do zadnego panstwa nie zalezne ksiestwa slaskie,
uzaleznione jednak przez hold cesarzowi niemieckiemu (1168) ale tez
dynastycznie zwiazane z losami ksiestw dzielnicowych na terenach podzelonego
krolewstwa polskiego. Na poczatku bliskie stosunki polityczne z ksiestwami
dzielnicowymi polski oraz ksiestwami niemieckimi, od drugiej polowy XIII w.
ksiestwa slaskie bardziej zwiazane politycznie z losami ksiestwa swietej rzeszy
rzymskiej, czechami.
àod 1333-1742 slaskie ksiestwa i panstewka, jako przynalezne do krolewstwa
czeskiego, czescia Swietej Rzeszy Rzymskiej Niemieckiego Narodu (I. Rzeszy
Niemieckiej 800-1806).
Tutaj polscy historycy robia najczesciej blad mowiac tylko o przanyleznosci
slaska “do czechow” lub “do habsburgow”. Mowa o przynaleznosci do czechow jest
nie tyle nie prawidlowa ale nie wystarczajaca. Zaden polski naukowiec tez nie
mowi, ze Slask nalezal 1871-1945 do Prusow czy Hohenzolernow. A przeciez Slask
w tym czasie jako czescia prus byl czlonkiem panstw niemieckich jakie 1871-
1945 istnialy (II Rzesza, I Republika, III Rzesza). Tak wiec trzeba mowic ze w
latach 1333-1742 Slask jako czesc krolestwa czeskiego byl czlonkiem/nalezal do
I. Rzeszy Niemieckiej. W roku 1526, od kiedy to Habsburgowie zaczeli wladac
krolewestwem czeskim, w przynaleznosci Slaska nic sie nie zmienilo.
(Czesi sami zaczynaja coraz czesciej swoja historie nowo odkrywac. Tak dopiero
naukowcy czescy mlodszego pokolenia coraz czesciej mowia o “Regnum Bohemiae”
jako ksiestwie elektorskim I. Rzeszy, o przynaleznosci krolow czeskich do grona
7 ksiestw elektorow niemieckich, ktorzy niemieckiego krola wybierali =
arcybiskup Moguncji/Erzbischof von Mainz, arcybiskup Koloni/Erzbischof von
Köln, arcybiskup Trewiru/Erzbischof von Trier, krol czeski/König von Böhmen,
hrabia palatyn nad Renem/Pfalzgraf am Rhein, margrabia brandenburski/Markgraf
von Brandenburg oraz margrabia Misni-Saxoni/ Margraf von Meißen-Sachsen. Czesi
soraz czesciej widza swoje panstwo historyczne jako panstwo dwoch narodów, z
czeska i niemiecka ludnoscia, z czeskim i niemieckim duchowienstwem, z czeska
i niemiecka szlachta oraz z czeskimi i niemieckimi dynastiami krolewskimi. Oni
zaczynaja sobie coraz bardziej uswiadamiac, ze Praga byla czasowo stolica oraz
najswietniejszym miastem Swietej Rzeczy ).
à 1742-1806 Wieksza czesc Slaska ksiestwem krolewstwa pruskiego w
I Rzeszy Niemieckiej
(Slask cieszynski, karniowski i opawski –Slask austriacki- jako czesc
krolewstwa czeskiego 1742-1806 w swietej rzeszy rzymskiej niemieckiego narodu,
1806-1848 w cesarstwie austriackim. 1848-1918 w monarchi austro-wegierskiej,
1918-1938 w czechoslowacji, 1938-1945 w III rzeszy niemieckiej, 1945-1993 w
czechoslowacji, od 1993 w republice czeskiej)
à 1806-1871 Slask jako prowincja pruska
à 1871-1918 Slask jako prowincja pruska czescia II rzeszy niemieckiej
à 1918-1933 Slask jako prowincja pruska czescia I republiki niemieckiej
(weimarskiej)
à 1933-1945 Slask jako prowincja pruska czescia III rzeszy niemieckiej
à od 1945 glowna czesc tego Slaska w PRL od 1990 w republice polskiej.
(zacodnia czesc ziem slakich –górne luzyce/Oberlausitz-Niederschlesien- 1945-
1990 w NRD od 1990 w BRD)
Tyle do pytania o przynaleznosci Slaska do panstw. Calkiem inaczej odpowiedz by
znowu musiala byc sformulowana, gdyby chodzilo o temat narodwosci ktore na tych
ziemiach w biegu czasu zyly.
Sorry za bledy w liscie ale juz dlugo w tym jezyku nie pisalem.
Pozdrowienia
Andrew
Strona 4 z 4 • Wyszukiwarka znalazła 142 wypowiedzi • 1, 2, 3, 4