Czytasz wypowiedzi wyszukane dla słów: PRINCES TRUST ROCK
Temat: The Bodyguard Original Soundtrack (1992) [EAC+FLAC][Michi80
[size=24]The Bodyguard Original Soundtrack (1992) [EAC+FLAC][Michi80][/size]
Plik [b]The Bodyguard Original Soundtrack (1992) [EAC+FLAC][Michi80][/b] jest tylko linkiem dla programu Torrent nie jest to dana aplikacja lub plik, dokument, itp. Posiadanie linków Torrenta nie łamie prawa a ściągane za ich pomocą programy należy usuwać po upływie 24 godzin.
[size=18]Download[/size]
[size=18]Opis[/size]
[code]The Bodyguard Original Soundtrack (1992) [EAC+FLAC][Michi80]+ cover
Releaser: Michi80
Extractor: EAC 0.99 prebeta 3
Read Mode: Secure with NO C2, accurate stream, disable cache.
Codec: Flac 1.2.1; Level 8
Source: Original CD
Artwork: Internet Covers.
General Info:
It 'a Whitney Houston at what we find inside this CD, racchiudente the original music is from the famous love story with actors Kevin Costner and Houston. Although not a real artist's albums color the six songs collected here are the best of an entire career: the subsequent work will not be able in fact to reconfirm the singer, nor in terms of quality, nor, especially, Plan voice, never more so highlighted.
As evidence of what would prove more than enough the only opening of the disc, entrusted to the famous "I Will Always Love You" (perhaps the best ballad ever strappalacrime exit from the States), if it were not for the following interpretations that follow, where Houston agile moves between soul songs ( "Jesus Loves Me"), dance ( "I'm Every Woman") and even rock ( "Queen Of The Night").
Conferme on the proper value of this collection also come from the songs of other artists involved, among them are distinguished, manco to say, the most famous, well represented by the voice of un'esplosiva Lisa Stansfield, who svetta grintosa between the bass and sax "Someday (I'm Coming Back)", and with their stamp of Joe Cocker signing the splendid "Trust In Me" in pairs with Sass Jordan.
Bei moments are also offered by S.O.U.L. SYSTEM, which present the classic hit "It's Gonna Be A Lovely Day" (better known by us in the version signed dall'eccentrico rap duo DJ Jazzy Jeff And The Fresh Prince), and Kenny G, with the instrumental "Waiting For You "signing the most romantic moment on the disc along with the already mentioned passage of the opening of Houston.
The closure is the theme of "The Bodyguard", composed specially for the film chicca ideal of a soundtrack full of romance.
[/code]
[size=18]Info[/size]
[code]Seeders: [color=green]1[/color]
Leechers: [color=red]1[/color]
Pliki: 7
Rozmiar: 366.6 MiB (384408435 Bytes)
Załadowany: 2008-05-24 20:28:21 GMT
Przez: michi80
[/code]
Aby prawidłowo otworzyć plik [b]The Bodyguard Original Soundtrack (1992) [EAC+FLAC][Michi80][/b] powinieneś zainstalować klienta sieci p2p.
Temat: Catholicism the longest cult ever exist!!!!
Oku ou fiefia ke fakaha ta'ekau heni ha fakamo'oni kiate au ka ke u to'o pe au mo 'eku tui ta'etoeveiveiua ko e maka na'e 'uhinga ki ai 'a Sisu ko Sisu pe ia ka ke fakamo'oni ki ai 'a Pita pea ko e anga 'o e ngaahi me'a 'oku totonu ke tau tui ki ai...Ko hai 'oku totonu ke tau tui ki ai ko Pita pe ko Paula...Oku ou faka'apa'apa lahi ki he'eku fanga kui kuo nau mama'o au 'a ia na'a nau mamahi'i 'a e Lotu Katolika pea 'oku ou faka'apa'apa kiate kinautolu 'oku nau lolotonga taupo'ou mo patele ko ha'aku fanga tokoua mo e tu'ofafine ka ke mou 'ofa pe 'iate au.......
Ko e konga pe 'eni 'oku ou to'o mai ke fakamo'oni ki he'eku ngaahi lave ka 'oku 'ikai ke toe fakahela fakamatala'i au ia mei he fa'ahinga me'a ko hoku 'atamai pe 'o'oku 'oku ne tataki'i au ta'e fakahinohino'i au 'e he taha...ka 'oku ou tui ta'etoeveiveiua ki he Laumalie 'o e 'Otua mo'ui 'oku ne 'iate au....
**********************>This is a very good question, and one that has troubled many Christians for years. Some will tell you that Peter is the rock on which Jesus laid the foundation for His church, while others will reject this claim. The Roman Catholics go so far as to say that Peter was more than just the rock; They suggest that Christ designated Peter as the first pope. Is this the truth?
Let's take a look at what the Bible actually teaches in Matthew 16. In verse 13, Jesus asks His disciples "Whom do men say that I the Son of man am?" They responded by saying that some people thought Christ was John the Baptist, Elijah, Jeremiah, or one of the other prophets. "He saith unto them, But whom say ye that I am? And Simon Peter answered and said, Thou art the Christ, the Son of the living God. And Jesus answered and said unto him, Blessed art thou, Simon Barjona: for flesh and blood hath not revealed it unto thee, but my Father which is in heaven. And I say also unto thee, That thou art Peter, and upon this rock I will build my church; and the gates of hell shall not prevail against it." (verses 15-18)
At first glance, it may appear that Jesus was referring to Peter as "the rock", but we have to keep in mind that the New Testament was written in Greek, not English. This is one instance where the original wording reveals the true meaning of what is being said. The Greek word for Peter is petros, which means "a pebble" or a small stone. On the other hand, the Greek word that Jesus used for rock is petra, meaning "a massive rock" or bedrock. Now we can see that there is an obvious difference! Peter was correct when he stated that Jesus was "the Christ" and it was this profession of truth that the church would be founded upon: Jesus Christ "the chief cornerstone" (Matthew 21:42). Jesus was talking about building His church upon the solid bedrock, not a small pebble.
"Therefore whosoever heareth these sayings of mine, and doeth them, I will liken him unto a wise man, which built his house upon a rock: And the rain descended, and the floods came, and the winds blew, and beat upon that house; and it fell not: for it was founded upon a rock." (Matthew 7:24-25)
Paul is clear in 1 Corinthians 3:11 "For no other foundation can anyone lay than that which is laid, which is Jesus Christ." We can't look to a mere human being as the foundation of the Christian church! "It is better to trust in the Lord than to put confidence in man." (Psalm 118:8). Like David said, "The Lord is my rock" (Psalm 18:2) "And who is a rock, except our God?" (Psalm 18:31).
Peter was not "rock solid" at this point in time. If we read on in Matthew 16, just a few verses after Jesus spoke of the rock, we find Christ rebuking Peter for trying to hinder His ministry: "But He turned and said to Peter, Get behind Me, Satan! You are an offense to Me, for you are not mindful of the things of God, but the things of men." (Matthew 16:23) Later, it was Peter who denied three times that he even knew Jesus (Matthew 26:69-75). So he obviously had some growing to do in his relationship with the Lord, and Jesus knew that (Luke 22:31-32).
Now it is true that every believer of Jesus Christ is a stone in the great building of God, His church. Peter himself tells us that Jesus is the "cornerstone", and we are also stones resting on the foundation of Christ: "Coming to Him as to a living stone, rejected indeed by men, but chosen by God and precious, you also, as living stones, are being built up a spiritual house, a holy priesthood, to offer up spiritual sacrifices acceptable to God through Jesus Christ. Therefore it is also contained in the Scripture, Behold, I lay in Zion A chief cornerstone, elect, precious, And he who believes on Him will by no means be put to shame." (1 Peter 1:4-6)
Paul adds to this illustration: "Now therefore ye are no more strangers and foreigners, but fellowcitizens with the saints, and of the household of God; And are built upon the foundation of the apostles and prophets, Jesus Christ himself being the chief corner stone; In whom all the building fitly framed together groweth unto an holy temple in the Lord: In whom ye also are builded together for an habitation of God through the Spirit." (Ephesians 2:19-22)
Peter was not the "rock" that Jesus spoke of in Matthew 16, but he was one of the many that would be among the body of believers throughout time. We are all "rocks" in God's church, but Jesus is the Rock spoken of in Isaiah 32:1-2 (NLT) "Look, a righteous king is coming! And honest princes will rule under him. 2 He will shelter Israel from the storm and the wind. He will refresh her as a river in the desert and as the cool shadow of a large rock in a hot and weary land." (See also Deuteronomy 32:18, Psalm 94:22, 1 Corinthians 10:4)
I must be more than a Hero, Warrior or a Conqueror for I am a Soldier of Christ not Peter...
Temat: Sean Connery
Sir Sean Connery, właśc. Thomas Sean Connery (ur. 25 sierpnia 1930 w Fountainbridge w okolicach Edynburga) – szkocki aktor.
W wieku 9 lat rozpoczął swoją pierwszą pracę - rozwoził mleko. Gdy miał 13 lat zakończył swoją edukację. Później pracował między innymi jako: ochroniarz, model, kulturysta. W siedemnastym roku życia wstąpił do wojska, lecz zwolniono go z powodu wrzodów żołądka. Jednym z pierwszych sukcesów Connery'ego było zajęcie trzeciego miejsca w konkursie Mister Universum. Następnie dostał się do chórku marynarzy. Wtedy zaczął traktować aktorstwo jako sposób na oderwanie się od problemów świata. Zagrał też, mimo braku talentu tanecznego, małą rolę w musicalu "South Pacific". W środowisku teatralnym spotkał wielu ludzi oczytanych, wykszałconych. Chcąc dorównać tym ludziom, zaczął dużo czytać. Przesiedział 18 miesięcy w bibliotece publicznej czytając klasyków. Później zmienił imię na Sean.
W 1961 roku Connery castingu do roli Bonda pokonując przy tym m.in. Rogera Moore'a. Fleming (autor książek o agencie 007) mówił, że inaczej wyobrażał sobie postać Bonda, jednak większość ludzi uważa, że Connery był najlepszą osobą do tej roli[potrzebne źródło]. W 1962 roku wyprodukowano pierwszy film z tej serii - Doktor No, który okazał się wielkim przebojem kinowym.
Sean po nakręceniu Doktor No ożenił się z Diane Cilento. Ślub wzięli na Gibraltarze. 11 stycznia 1963 r. urodziło się pierwsze i jedyne dziecko Connery'ego - Jason. Sean ma też 11-letniego wnuka.
Kolejne części "Bonda" dały więcej zysków. Po nakręceniu Żyje się tylko dwa razy ogłoszono, że Connery rezygnuje z roli agenta 007, przez co film mniej zarobił. Sean nie chciał być utożsamiany tylko z agentem 007. Przez 4 lata odpoczywał podczas m.in. gry w golfa, a także zagrał w kilku filmach. W 1971 roku Sean, zachęcony czekiem na ponad 1 milion dolarów, zagrał w kolejnym Bondzie - Diamenty są wieczne. Szybko okazało się, że film zarobił najwięcej z dotychczasowych produkcji. Zysk z filmu Connery przeznaczył na organizację założonego przez siebie Scottish International Educational Trust, która pomaga biednym, utalentowanym szkockim dzieciom.
W 2000 roku otrzymał z rąk królowej Elżbiety tytuł szlachecki.
Filmografia
2003 Liga niezwykłych dżentelmenów (The League of Extraordinary Gentlemen) jako Allan Quatermain
2000 Szukając siebie (Finding Forrester) jako William Forrester
1999 Osaczeni (Entrapment) jako Robert MacDougal
1998 Gra w serca (Playing by Heart) jako Paul
1998 Rewolwer i melonik (The Avengers) jako Sir August de Wynter
1996 Ostatni smok (Dragonheart) jako Draco (głos)
1996 Twierdza (The Rock) jako Kapitan John Patrick Mason
1995 W słusznej sprawie (Just Cause) jako Paul Armstrong
1995 Rycerz króla Artura (First Knight) jako Król Arthur
1994 Dobry człowiek w Afryce (A Good Man in Africa) jako Doktor Alex Murray
1993 Wschodzące słońce (Rising Sun) jako John Connor
1992 Uzdrowiciel z tropików (Medicine Man) jako Dr Robert Campbell
1991 Nieśmiertelny 2: Nowe życie (Highlander II: The Quickening) jako Juan Ramirez
1991 Robin Hood - książę złodziei (Robin Hood: Prince of Thieves) jako Król Ryszard Lwie Serce
1990 Polowanie na Czerwony Październik (The Hunt for Red October) jako Marko Ramius
1990 Wydział Rosja (The Russia House) jako Bartholomew Barley Scott Blair
1989 Indiana Jones i ostatnia krucjata (Indiana Jones and the Last Crusade) jako Profesor Henry Jones
1989 Rodzinny interes (Family Business) jako Jessie
1988 Presidio (The Presidio) jako Płk. Alan Caldwell
1987 Nietykalni (Untouchables, The) jako Jim Malone
1986 Imię róży jako William of Baskerville
1986 Nieśmiertelny (Highlander) jako Juan Ramirez
1983 Nigdy nie mów nigdy (Never Say Never Again) jako James Bond
1982 Wrong Is Right jako Patrick Hale
1982 Na skraju przepaści (Five Days One Summer) jako Douglas
1982 G'ole! jako głos komentatora
1982 Miecz bohaterów (Sword of the Valiant: The Legend of Sir Gawain and the Green Knight) jako Zielony rycerz
1981 Bandyci czasu (Time Bandits) jako Król Agamemnon
1981 Odległy ląd (Outland) jako szeryf William T. O'Niel
1979 Wielki napad na pociąg (The First Great Train Robbery) jako Edward Pierce
1979 Meteor jako Dr Paul Bradley
1979 Kuba (Cuba) jako Major Robert Dapes
1977 O jeden most za daleko (A Bridge Too Far) jako Generał major Urquhart
1976 Arabski spisek (The Next Man) jako Khalil Abdul-Muhsen
1976 Powrót Robin Hooda (Robin and Marian) jako Robin Hood
1975 Człowiek, który chciał być królem (The Man Who Would Be King) jako Daniel Dravot
1975 Okup (Ransom) jako Nils Tahlvik
1975 Wiatr i lew (The Wind and the Lion) jako Mulay el-Raisuli
1974 Morderstwo w Orient Expressie jako pułkownik Arbuthnot
1974 Zardoz jako Zed
1973 Agresja (The Offence) jako Detektyw Sierżant Johnson
1971 Czerwony namiot (Krasnaya palatka) jako Roald mundsen
1971 Diamenty są wieczne jako James Bond
1971 Taśmy prawdy (The Anderson Tapes) jako John Anderson
1970 Molly Maguire (The Molly Maguires) jako Jack Kehoe
1969 Male of the Species jako McNeill
1968 Shalako jako Shalako
1967 Żyje się tylko dwa razy jako James Bond
1966 Nowy świat (Un Monde nouveau)
1966 Przyjemne szaleństwo (A Fine Madness) jako Samson Shillitoe
1965 Wzgórze (The Hill) jako Joe Roberts
1965 Operacja Piorun jako James Bond
1964 Woman of Straw jako Anthony Richmond
1964 Marnie jako Mark Rutland
1964 Goldfinger jako James Bond
1963 Pozdrowienia z Moskwy jako James Bond
1962 Najdłuższy dzień (The Longest Day) jako Szeregowiec Flanagan
1962 Dr. No jako James Bond
1961 Anna Karenina jako Wroński
1961 Macbeth jako Macbeth
1961 Frightened City, The jako Paddy Damion
1961 On the Fiddle jako Pedlar Pascoe
1960 An Age of Kings jako Raptus
1960 Without the Grail jako Innes Corrie
1960 Colombe jako Julien
1959 Square Ring, The jako Rick Martell
1959 Darby O'Gill and the Little People jako Michael McBride
1959 Tarzan's Greatest Adventure jako O'Bannion
1958 Inne miejsce (Another Time, Another Place) jako Mark Trevor
1957 Anna Christie jako Mat Burke
1957 Requiem for a Heavyweight jako Mountain McClintock
1957 Hell Drivers jako Tom
1957 Action of the Tiger jako Mike
1957 Time Lock
1957 No Road Back jako Spike
1957 Jack Benny Program jako Portier
1957 Time Lock niewymieniony w czołówce
1955 Lilacs in the Spring niewymieniony w czołówce
1955 Dixon of Dock Green jako Joe Brasted
1955 Sailor of Fortune gościnnie
Temat: Początki
U mnie to trwało kilka dobrych mięsięcy nim zdobyłem wszytkie płyty studyjne (wtedy było ich 6). Kupowałem wtedy oczywiście kasety (już było można dostać oryginały i mam je do dzisiaj ) albo odgrywałem coś z jakichs piratów od jakiekoś innego jeszcze kumpla. Jak już pisałem lekko nie było, ale szczerze mówiąc miło wspominam tamte czasy - wszystko miało po prostu wtedy większą wartość.
Twoja opowiesć jest mi niesamowicie bliska, tak samo miałem pod górke, ale teraz wspomnienia sa tym piekniejsze. W sumie jeszcze 10 lat temu był zupełnie inny swiat, masz racje wszystko miało wieksza wartośc, jak kupowało sie upragniona kasete to nosiło sie ja narękach i katowało aż do zdarcia taśmy A jak nie mozna było kupić to sie przegrywało - tak to sie rozkręcało...
Czas na moje story
U mnie początek Meagedethowego szału miał miejsce w 97 roku.
W tymże roku znałem jednak tylko kilka nagrań przegranych z radia, które katowałem non stop - oczywiście były to kawałki z wydanego wówczas Criptic Writings. Pamiętam do dzis, że nagrałem również z radia Lublin 2 "żywce" jakie znalazły sie na singlu "Trust" - czyli Tornado Of Souls i A Toute Le Mounde z lutego '95 - fenomenalne wersje po prostu. Katowałem to codziennie...Dwie rzeczy od razu rzucały sie na uszy - niesamowita biegłóść gitarzysty oraz...charakterystyczny wokal Mustaine'a, który bardzo mi przypadł do gustu. Na wiosene 98 roku kupiłem wreszcie "Criptica" i słuchałem cały maj i czerwiec po 2 razy dziennie! W szybkim czasie nastukałem 100 przesłuchan, tak mi sie ten album spodobał. Do dziś uważam go zresztą za arcydzieło, mocno nie docenione...a sentyment do niego mam olbrzymi. Równolegle poznawałem pozostałych mistrzów thrashu i chociaz wielu ceniłem i katowałem bezlitośnie to jednak Megadeth traktowałem oddzielnie, jako coś jedynego w swoim rodzaju.
W mojej Megamanii spory udział miała wkładka Tylko Rocka z lutego 98 roku, którą przestudiowałem na pamięć- do dziś moge zacytować sporo fragmentów kapitalnych recenzji płyt autorstwa Bartka Koziczyńskiego! Wtedy Tylko Rock był dla mnie bardzo opiniotwórczym źródłem i właściwie jedynym, bardzo sie nim sugerowałem... to jeszcze nie były czasy internetu a kumpli słuchających Mega nigdy nie miałem (kilka znało co prawda zespół, ale jeden z nich wręcz szydził z wokalu Mustaine'a, w ogóle cieżko było być fanem tego zespołu bo jakoś nigdy nie był tak modny w moich kręgach jak Pantera, Meta, Sepultura czy Slayer -to niestety była fascynacja w pojedynke ). A w slepach było tylko Criptic...tragedia. Na jesieni tegoż roku udało sie skombinowac kilka kaset od kolegi brata (przy okazji wciągnałem brata w słuchanie Megadeth) były to CTE, So Far i Rust In peace. CTE mnie troche zawiodła, bo okazała sie być lżejsza od Criptica, za to 2 pozostałe z miejsca mnie powaliły...So Far szczególnie mnie wtedy pociągało i tak jak przy Cripticu mam do dziś do niej wielki sentyment i uważam za potwornie nie docenione dziełko...Jednak Criptic wciąż był moim faworytem W 99 poznałem wreszcie Peace Sells - nigdy nie zapomne pierwszego przesłuchania riffów z Wake Up Dead - po prostu mnie zmiażdzyło! Peace Sells od razu stał sie moja ukochaną płytą zespołu na długie lata- dokładnie na taką muzyke czekałem.
Pamietam jak dziś pierwsze zetkniecie z Risk we wrześniu 99 - BARDZO mi sie ten album spodobał -serio! Prince Of darkness zmiatał wszystko. Zaakceptowałem troche inne brzmienie, ale kawałki Mustaine pisał ciągle świetne, pod wzgledem kompozycji płyta jest w pełni udana i do dziś tak uważam. Nawet wolałem wtedy Riska od CTE, który ciągle wydawał mi sie potwornie monotonny...w 2000 poznałem debiut i mimo kiepskich recenzji stwierdziłem, że nie jest źle, chociaż zdecydowanie najmniej go polubiłem, brzmienie było fatalne a całósc króciutka - wyszła wtedy wersja bez Theme Boots...w 2001 było The World Needs A Hero - płyta momenatami obłędna chociaż niestety nie równa, ale był to szczyt mojej Megamanii bo w czerwcu zobaczyłem Megadeth na żywo. Wraz z rozpadem zespołu rok później, troche ochłonąłem z fascynacją.
Dlatego tez dopiero w 2003 poznałem Youthanasie - to dlatego, że Koziczyński po prostu zjechał ten krążek w recenzji TR, do tego, że nie chciało mi sie jej poznawać, kupiłem dopiero jak trafiłem na okazyjna cene. Ale płytka o dziwo okazała sie całkiem fajna, chociaż napewno jedna ze słabszych i recenzent TR miał na pewno racje...Bardzo dobrze odebrałem Hidden Treasures poznaną rok później (tu sie zaczynają czasy internetu -pierwsza płyta ściągnieta z sieci bo za cholera nigdzie jej nie mogłem nabyć), ale potwornie zawiodłem sie na The System Has Field - z początku nie potrafiłem w ogóle słuchać tej płyty, dziś ja akceptuje, ale zdecydowanie najmniej lubie. I własnie wtedy moje zainteresowanie zespołem opadło...bo właściwie zespołu już nie było, tylko Dave i jacyś nieznani muzycy, dla mnie to już nie było TO. W dodatku Mustaine gadał cos o absolutnym końcu i solowej karierze...jak sie później okazało - ściemniał
Wróciłem do Megadeth jak odkryłem forum (to stare juz) - po prostu znów zacząłem częsciej słuchac, przypieczetowało to bardzo udane United Abominations.
I może nowe forum spowoduje, że bede teraz częsciej wracał do muzyki Dave'a, bo tak to jest, że jak dyskutuje o czymś to mam chęć sobie posłuchać Chociaż czasy, kiedy naprawde szalałem na punkcie zespołu (98-2002) minęły już bezpowrotnie. Poza tym obecnie coraz mniej słucham metalu (zrobiłem sie maniakiem muzyki z lat 60/70 w szczególności progrocka)...ale Megadeth zawsze traktowałem wyjatkowo i zawsze bede do niego wracał - dzieki temu forum zapewne częsciej.
W sumie ciesze sie, że nie poznawałem płyt Megi hurtowo, dzieki temu zetknięcie z dosłownie każdą płyta bardzo mi utkwiło w pamięci, stąd ta pamiec do dat
A tak na marginesie, od jakichś 3 lat moim absolutnym faworytem jest Rust In Peace, które uważam za dzieło absolutne. Peace Sells musi sie zadowolić drugim miejscem I przyznam uczciwie - dopiero w tym roku szczerze i od serca pokochałem Countdown To Extinction - dziwne nie Zrozumiałem tę kliniczną prostote...chociaż ciągle wole od niej Criptic Writings Postaram sie rowinąć wszystkie kontrowersyjne wątki z mojej wciągajacej opowieści